Często za złe obrazy teleskopu odpowiada nie zwierciadło główne czy zła kolimacja optyki, ale właśnie zwierciadło płaskie. Zwierciadło płaskie powinno miec dokładność wykonania lambda/4 i jeśli takową ma, to będzie dawać bardzo dobre obrazy. Najlepsza formą sprawdzenia jakości wykonania zwierciadła płaskiego jest badanie interferometrem. Niestety jest to kosztowne urządzenie i przez to mało dostępne dla astroamatorów. Dużo łatwiej jest o szklany sprawdzian interferencyjny. O ile jednak badanie za pomocą interferometru jest bezinwazyjne, to w przypadku badania zwierciadła sprawdzianem szklanym należy przyłożyć wspomniany sprawdzian bezpośrednio do powierzchni badanego zwierciadła. I tu powstaje problem, bo aby zrobić to dobrze, trzeba mieć trochę doświadczenia. Po pierwsze, zarówno powierzchnia badanego zwierciadła jak i sprawdzianu musi być absolutnie czysta. Każde zanieczyszczenie pomiędzy zwierciadłem oraz sprawdzianem spowoduje niemożność wykonania prawidłowego pomiaru, na dodatek grozi podrapaniem sprawdzianu i zwierciadła. Dodam, że o ile pojedyncze rysy na zwierciadle głównym są praktycznie bez wpływu na jakość obrazu, to bardzo porysowane zwierciadło płaskie może już niestety pogorszyć dawane obrazy. Używając porysowanego sprawdzianu zwiększa się ryzyko uszkodzenia badanych powierzchni, trudniej jest też taki sprawdzian prawidłowo przyłożyć. Niektóre osoby badając powierzchnie z użyciem sprawdzianu interferencyjnego, wkładają między sprawdzian a zwierciadło paski cienkiego papieru i w ten sposób niedopuszczają do wzajemnego uszkadzania powierzchni (jest to oczywiście możliwe tylko przy badaniu powierzchni płaskich).
Przyłożenie sprawdzianu do badanej powierzchni z użyciem trzech przekładek papierowych. Możliwe tylko przy sprawdzaniu powierzchni płaskich
Metoda ta ma jedną powazną wadę. Otóż na ogół uzyskuje się obraz bardzo dużej ilości cieniutkich prążków. Cieżko z ich kształtu tak naprawdę miarodajnie ocenić jakośc badanej powierzchni. Ideałem jest otrzymanie obrazu powiedzmy trzech prążków, jednego przebiegającego przez środek zwierciadła oraz dwóch po bokach przy krawędziach. Warto zbadać zwierciadło w dwie strony, tak by za pierwszym razem prążki przebiegały wzdłuż dłuższej osia a za drugim razem wzdłuż krótszej. Poniżej zdjęcie uzyskane w czasie badania powierzchni za pomocą wykonanego przeze mnie interferometru.
Obraz bardzo dobrze wykonanej powierzchni płaskiej, badanej interferometrem mojej konstrukcji..